ชื่อพรรณไม้ : แคนา

ชื่อภาษาอังกฤษ :

ชื่อวิทยาศาสตร์ :  Dolichandrone serrulata Wall. ex DC. Seem.

ชื่อวงษ์ : Bignoniaceae

ลักษณะวิสัย : ไม้ยืนต้น

ลักษณะเด่นของพืช :

แคนาเป็นไม้ยืนต้นขนาดปานกลางถึงใหญ่ มีลำต้นสูงได้มากกว่า 25 เมตร เปลือกลำต้นมีสีขาวอมเทา และมีสะเก็ดเปลือกสีดำประปราย สะเก็ดนี้จะร่วงออกเรื่อยๆ ลำต้นมีกิ่งจำนวนมาก และแต่ละกิ่งจะแตกกิ่งย่อยออกจำนวนมากเช่นกัน

การนำมาใช้ประโยชน์ :

ดอกแคนาหรือแคป่า จัดเป็นผักป่าพื้นบ้านที่นิยมรับประทานมากของคนอีสาน ทั้งรับประทานสด และลวกน้ำร้อน การกินสด การกินดอกสดจะนิยมมากสำหรับเป็นผักกินกับอาหารจำพวกลาบ และซุปหน่อไม้ รวมถึงกินสดสำหรับจิ้มน้ำพริกต่างๆ ทั้งนี้ ดอกที่ใช้กินสดจะนิยมฉีกดอกแบ่งครึ่งก่อน แล้วค่อยนำส่วนที่เป็นเกสรตัวผู้ออก ก่อนนำไปกินสด การลวก การลวกจะเริ่มด้วยการฉีกดอกแบ่งครึ่ง แล้วนำเกสรตัวผู้ออกให้หมด คงเหลือแต่ก้านกลีบดอก และส่วนดอก แล้วค่อยน้ำมาลวกน้ำตามระดับความขมที่ต้องการ แต่การลวกน้ำที่นานในระยะหนึ่งจะให้ความขมที่มากกว่าดอกสด แต่หากลวกนานมาก รสขมจะน้อยลง และดอกจะยุ่ยเปื่อยทำให้กินไม่อร่อย

สรรพคุณ :

แคนา เป็นไม้ประดับที่นิยมปลูกมากตามปั๊มน้ำมันหรือสถานที่ราชการ เนื่องจากให้ดอกสีขาวสวยงามแคนา เป็นไม้มงคล เนื่องจากเชื่อว่า สีขาวบริสุทธิ์ของดอกจะนำพาสิ่งที่เป็นมงคล และสิ่งดีงามมาให้แก่สถานที่หรือคนในครอบครัว รวมถึงช่วยปกป้องภัยอันตรายทั้งหลายและช่วยให้ทำมาค้าขายร่ำรวย ต้นแคนามีกิ่งจำนวนมาก และมีใบดก จึงนิยมปลูกเพื่อให้ร่มเงา ซึ่งเป็นประโยชน์ร่วมกับการปลูกเพื่อเป็นไม้ประดับ และไม้มงคล

โทษของต้นไม้ :