ชื่อพรรณไม้ : กระฐิน

ชื่อภาษาอังกฤษ : White popinac

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Leucaena leucocephala 

ชื่อวงษ์ : (FABACEAE หรือ LEGUMINOSAE)

ลักษณะวิสัย : ไม้พุ่ม

ลักษณะเด่นของพืช :

มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาเขตร้อนและในหมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก มีการนำเข้ามาปลูกในประเทศไทยตั้งแต่สมัยสุโขทัย เนื่องจากต้นกระถินเป็นพืชที่ขยายพันธุ์ได้ง่ายจึงพบได้ทั่วไป[3],[8] จัดเป็นไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็ก มีขนาดความสูงประมาณ 3-10 เมตร ไม่ผลัดใบ ลักษณะทรงต้นเป็นเรือนยอดรูปไข่หรือกลม เปลือกต้นมีสีเทา และมีปุ่มนูนของรอยกิ่งก้านที่หลุดร่วงไป และขยายพันธุ์ด้วยวิธีการใช้เมล็ด เจริญเติบโตได้ดีในดินร่วนซุยหรือในดินเหนียวอุ้มน้ำได้ดี

การนำมาใช้ประโยชน์ :

ยอดอ่อนกระถิน ฝักอ่อน และเมล็ดใช้รับประทานเป็นผักได้โดยยอดใบจะใช้รับประทานร่วมกับน้ำพริก ส้มตำ หรือยำหอยนางรมส่วนเมล็ดอ่อนชาวอีสานใช้ผสมในส้มตำมะละกอหรือรับประทานกับส้มตำ ส่วนชาวใต้ใช้เมล็ดอ่อนและใบอ่อนรับประทานร่วมกับหอยนางรม

สรรพคุณ :

ใช้เป็นยาอายุวัฒนะ กระถินมีฟอสฟอรัสสูง จึงช่วยเสริมสร้างและบำรุงกระดูก (ยอดอ่อน, ฝักอ่อน, เมล็ด)ช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือดช่วยรักษาโรคความดันโลหิตสูงกระถินอุดมไปด้วยวิตามินเอ จึงช่วยบำรุงและรักษาสายตาได้

โทษของต้นไม้ :